Işık Güleç: Akordeonu hayatımın eşlikçisi olarak belirledim

Güneş Uyanıker

Nur Güleç’in kelamı ve bestesi kendisine ilişkin olan teklisi ‘Kafa’, dinleyicilerle buluştu. Birinci profesyonel enstrümantal bestesi olan ‘Teselli’, Youtube’da 250 bine yakın izlenme oranına ulaşan sanatçı, Umut Gülday ile birlikte hazırladığı akustik caz cover projesi Dolmuş Akustik ile İstanbul’un çeşitli yerlerinde sahne almaya devam ediyor.

Mandolin kursuyla müzik hayatına başlayan Işık Güleç, lise ve üniversite yıllarında çeşitli rock kümelerinde ritim gitar çalıp vokallik yaptı. Bunlara ek olarak akordeon öğrenmeye başladı. 2012-2014 yılları ortasında Çağdaş Müzik Akademisi’nin iki yıllık vokal programını bitiren ve eğitmenlik hayatına başlayan Güleç, birebir yıllarda yeniden MMA bünyesinde, Güç Başar Gülle eğitmenliğinde caz armoni yapısı ile kulak eğitimi tekniklerini çalışarak Berklee College of Music okulunun temel müfredatını tamamladı.

Eğitmen, akordeonist ve kelam müellifi Parıltı Güleç ile öyküsünü ve müzik dalını konuştuk.

Dijital çağda bağımsız yapımcılığın ilerlediğini konuştuğumuz bir devirde İstanbul’da olmak bir avantaj mı sizce?

Bundan 11 yıl evvel İstanbul’a geliş emeli müzik yapmak olan biri olarak o vakitten bu vakte fikrim çok değişti. İstanbul çok enerjik ve baş karıştırıcı bir kent. Müzik yapmak ise belirli bir disiplin ve farkındalık gerektiriyor. İstanbul’a geldiğimden beri bu kentin bana sunduğu fırsatlar ve beni dönüştürdüğü karakterden çok mutluyum. Ancak müzisyenlik açısından halihazırda bir avantajı olduğunu düşünmüyorum.

Hem enstrümantal besteler hem de kelam müellifliği yapıyorsunuz. Bu durum yıllardır başınızda olan bir üretim süreci miydi yoksa bir noktadan sonra resen gelişen bir imal süreci mi oldu?

Hayır, planlayarak yaptığım bir şey değildi. Bazen kelam yazmaya, bazen de beste yapmaya yoğunlaşıyorum. Bazen yaptığım besteler kelam istemiyor, bunu hissedebiliyorum. O bestenin aslında örtülü kelamları oluyor melodisinden ötürü. Her dinleyenin kendi hayal gücüyle sınırsız bir hissiyatı oluyor; ‘Teselli’ yapıtına gelen reaksiyonlardan bunu gözlemledim. O yüzden birtakım besteleri kelamsız yapmayı seviyorum. Kimileri ise kelamları olmadığında çok eksik oluyor, kelamlarıyla birlikte bir bütün olarak müzik oluyor. Özet olarak, kelamlı ya da enstrümantal bir bestenin kendisini nasıl tamamlanmış hissediyorsam o formda olmasını sağlıyorum.

‘ORTAYA ÇIKAN MÜZİKTEN GURUR DUYMAM, SÜRATLİ ÜRETİM YAPMAYA NAZARAN DAHA ÖNEMLİ’

İlk tekliniz yakın vakitte çıktı. Müzik serüveninizin bu etabında yaşadığınız zorluklar ve avantajlar hakkında ne söylersiniz?

İlk teklim ‘Kafa’, kendim dinlemekten çok keyif aldığım, play tuşuna basmaktan mutlu olduğum bir müzik oldu. Müziklerimde tek gözettiğim özellik bu. Kendim dinlemekte en ufak bir kuşku hissediyorsam o şarkıyı yayınlamıyorum. ‘’Hadi bu müzik da bu türlü oluversin’’ diyemiyorum. Bu da süratli bir üretim etabına ket vuruyor, dezavantaj olarak bunu söyleyebilirim. Lakin günün sonunda ortaya çıkan müzikten gurur duymam, süratli üretim yapmaya nazaran daha çok önemsediğim bir durum.

‘SIRF BİR YERDE ÇALIYOR OLMAK İÇİN EDERİNDEN AZ FİYATLARI KABUL ETMEYİN’

Zaman vakit sahne de alıyorsunuz. Sahnede olmanın tadı diğerdir diye düşünüyorum. Genç sanatkarlara gereğince alan tanınıyor mu? Sahne seyahatine yeni başlayacaklar için tavsiyeleriniz var mı?

Her yerde sahne alabilirsiniz lakin yaptığınız müziğin kıymetini anlayacak vizyonu olan bir işletmecinin yerinde sahne almak, müziğinize ve verdiğiniz emeğe hürmete ve bütçeye yansıyor. Ülkedeki yer sahiplerinin ve işletmecilerin birden fazla yerinde canlı müzik istemesine karşın, bunu tıpkı oranda değersizleştirmeye çalışıyor. O denli yerlerde çalmıyoruz biz de.

Yeni başlayacaklara naçizane tavsiyem, müziğinize maddi ve manevi harcadığınız sermayeyi unutmayın ve sadece bir yerde çalıyor olmak için ederinden az fiyatları kabul etmeyin. Bu sizin o yerde iki ay sahne almanızı sağlayabilir lakin bu durum canlı müzik dalına ve hayatını sadece sahneden kazanan müzisyenlere çok büyük darbe vuruyor.

‘BERGAMA’DA DOĞUP BÜYÜMEK, İLKEL MÜZİKLE ELEKTRONİK MÜZİĞİ BİRLEŞTİRME GÜDÜSÜ OLUŞTURDU’

Doğup büyüdüğünüz kentin müziğinize tesirini nasıl yorumluyorsunuz?

Doğup büyüdüğüm kent olan Bergama’nın müziğime olan tesirine tek sözle ‘’sentez’’ diyebilirim. Daha büyük bir kentte doğup büyüseydim muhtemelen büsbütün elektronik müzik yapıyor olurdum. Çok küçük olmayan, çok da büyük olmayan ortalama bir kentte doğup büyümüş olmak, bende ilkel müzikle elektronik müziği birleştirme güdüsü oluşturdu. Yeni yaptığım müziklerin üslubu genelde bu biçimde.

Bir de enstrüman seçim öykünüzü merak ediyorum. Akordeonla çalmaya nasıl karar verdiniz?

Kendimi bildim bileli müzik söylemeyi çok sevdim ve çok söyledim. Çocukken müziği meslek edinmek üzere bir fikrim yoktu. Yalnızca içimden daima müzik yapmak ve müzik söylemek geliyordu. Mandolin, gitar, piyano, metalofon üzere birçok enstrümanla yakınlaştığım vakitler oldu. Akordeon ise çok özel bulduğum lakin güya benim beceremeyeceğim bir enstrümanmış üzere aralı durduğum bir enstrüman oldu. “Amelie” sinemasını izleyip müziklerinin hoşluğuna vurulduktan sonra, sinema salonunda şimdi sinema bitmeden akordeonla ilgili hiçbir kuşku duymadan bu enstrümanı hayatımın eşlikçisi olarak belirledim.

Sahnede olmak, bestekarlık, öğretmenlik ve işin mutfağında olmak diye ayırırsak sizi en çok heyecanlandıran hangisidir?

Hepsinin kendine nazaran başka bir tılsımı, başka bir gücü var ve hepsi varoluşumun farklı kaynaklarını besliyor. Yaptığım bu işlerin müziğin farklı alanları olması, gerilimimi yönetmeyi, cüretimi açığa çıkarmayı, istikrarlı bir biçimde antrenman yapmayı, kainatla temasta olmayı, sabrımı ve irademi ıslah etmeyi, bir bilgiyi farklı açılardan izah edebilmeyi deneyimletiyor bana. Tüm bu tecrübelerin başka farklı zorlukları ve hoşlukları var, hepsi çok pahalı benim için.

Şan ve akordeon eğitimi veriyorsunuz. Nasıl bir öğrenci kitleniz var? Ses eğitimi ve akordeon eğitim sürecinde farklı metotlar uyguluyor musunuz?

Öğrencilerim konusunda bu vakte kadar daima çok şanslı oldum. Genel olarak yeterli bağlantı kurduğum yetenekli öğrencilerim oldu. Akordeon, dışımızda bedenimize giydiğimiz bir enstrüman. Ses ise içimizde organik olan bir enstrüman. Hasebiyle bu iki enstrümanın ders dizaynları çok farklı. Şan derslerinde tekniğin yanında bedeninin ve psikolojinin rahat ve ses çıkarmaya hazır olması, sesten randıman alabilmemiz ve gerecimizi güzel işleyebilmemiz açısından teknik kadar kıymetli. O yüzden şan dersi daha çok kişinin sesiyle birlikte karakterindeki sonları da zorladığımız dersler olabiliyor. Bunlar olurken öğrencinin gerilmemesi, rahat olması en kıymetli öge. Sesini geliştirmek isteyen birinden randıman almak istiyorsanız antrenmanları yaptırırken öğrenciyi germemeniz gerekir. Şan eğitmeninin alamet-i farikası bence tam olarak burası. Aksi taktirde ona vermek istediğiniz eğitimi kişi istese de sesine ve zihnine geçiremez. Akordeon dersleri ise idman disiplini, müzikte sorun yaşadığımız yeri tespit edip oradaki tahlili uygun bulma, tuşe, çoklu beyin uyumu üzere öbür başlıklar barındırıyor.

Sesin ve akordeonun bir ortak özelliği var ki ikisi de nefes almadan ses çıkaramayan enstrümanlar. Akordeonun körüğüne hava doldurmazsanız bastığınız tuşların sesi çıkmaz. Tıpkı nefes almadan sesimizi çıkaramayacağımız gibi

Son olarak geleceğe dair ne söylemek istersiniz?

Müzik konusunda beni ve karakterimi değiştiren dönüştüren farklı bir evreden geçiyorum. Hayalim, heybemdeki tüm müziklerimi kendim dinlemekten mutlu olacağım düzenlemelerle dinleyicilere sunmak. Sonrasını daima bir arada paylaşıp aramızdaki sinerjiyi birlikte deneyimleyeceğiz.